Verloren ziel

Dit is mijn gedicht en wat ik hier dicht is de waarheid.
soms ben ik boos , maar soms ook heel verdrietig.
mensen snappen mijn pijn niet.
maar maak het zelf maar eens mee.
een pretje is het niet!
ik ben jou verloren.
je zou me broertje of me zusje moeten zijn.
maar die kans hebben wij nooit gehad.
4 weken in mama's buik zat je.
vanaf toen was je overleden.
wij allenmaal wisten van niks.
bij 6 weken werden we met een pistool door ons hoofd geknalt.
onze dromen werden met kleinen snippers verscheurt.
jij was degene die ons wakker had geschud.
jij was degene die ons zij dat het leven niet makkelijk was, dat het leven niet alteid leuk was.
en baby ik heb je gehoort.
ik zal je nooit vergeten!
je ehbt een plekje in me hart ookal weet ik niet wie je bent of waar je bent!
toch zeg ik je Ik hou van jou!
en dat zal ik alteid blijven doen.
voor jou een plek in mijn hart !
""uit het oog maar niet uit het hart""

© Copyright kim

Ingezonden door

kim

Geplaatst op

17-05-2011

Over dit gedicht

baby

Tags

Verloren