De oneerlijkheid in het leven

Je leefde gewoon een normaal leventje
Alles kon je gewoon nog doen
Tot op dat ene moment je hele leven overhoop werd gegooit
Alles werd je afgenomen
Het leven zat vol onzekerheden
Je kon niet meer doen wat we eerst deden
Elke dag moest je strijden om te overleven
We zagen in je ogen de pijn die je moest doorstaan
Bij iedereen kwam weleens een traan
Niemand gunde jou dit omdat je zo sterk bleef
Maar juist jij kon het niet winnen van die rotziekte ondanks dat je zo sterk bent
Er is geen woord dat dit verklaart
Elke stap die je nam, nam je niet alleen
Wij stonden altijd aan je zij om je te steunen
Maar nu is het te laat, we kunnen het niet terugdraaien
Je moet weten ook al ben je hier niet meer
We zullen altijd bij je zijn waar je ook bent

© Copyright Laura Streefkerk