Nu ik
met enkel, lege armen
zonder 'n warme kus
kan laten voelen
hoe dankbaar ik toen
met jouw geboorte was
Zo kort mochten je jaren duren
wij moesten je laten gaan
Als door 'n noodlot omgeven
is je 'tijd' stil blijven staan
Ieder jaar omringen je de bloemen
koesteren we jouw geboortedag
De aanvaarding heeft plaats gevonden
maar het gemis blijft elke dag!
www.droomster.nl
© Copyright loes schaap
Ingezonden door
loes schaap
Geplaatst op
07-06-2011
Over dit gedicht
Jolanda- 11-06-69* 07-12-2003