Zelfmoord

bold
Ik stond te wachten op de trein,
toen ik de intercity aan zag komen
dacht ik heel even,
dees als je nu gaat is alles voorbij

De pijn die ik dagelijks voel
is niet te beschrijven
Niemand weet of ziet wat er door me heengaat
dus even die gedachten van een paar tellen

Brachten me toch aardig van me stuk
wat als ik nou knap? en het even niet meer weet?
Ik dacht niet aan me kinderen, of aan me vriend
alles stond stil in mijn hoofd

Ik vind het doodeng, dat de gedachte door mij heenging
in een flits van een seconde
uit het niets zomaar

gelukkig heb ik het niet gedaan

© Copyright daisy