Gebaar van begrijpen

hij gaf me nog
een handjevol morgen
gisteren was al
door zijn vingers gegleden

lachte herinnering
uit omfloerste ogen
fluisterde traag
welk feest is het vandaag

met gebaar
van begrijpen
wist hij de echte
wereld te ontwijken

ik proefde angst
hoorde onzekerheid
nam hem bij de hand
maar zijn hart raakte ik kwijt