De vriendschap is voorbij

Ze is aardig en vertrouwt,
Ze doet lief en zegt dat ze van je houdt.
Maar op eens gaat ze me negeren,
En gaat raar tegen mij reageren.
Mijn hele hart begint te huilen,
En ga opeens achter mijn ouders en me mentor schuilen.
Ik wil graag weten wat ik heb gedaan,
Heb ik misschien wat misdaan?.
Dagen lang ben ik thuis gebleven,
Mijn hele lijf begon te beven.
Op eens vindt niemand je meer aardig,
Ben ik op eens minderwaardig?.
Ze zien me amper staan,
Ik kan net zo goed voor hun weggaan.
Ik voel me niet fijn in deze klas,
Ik wil dat het net zoals vroeger was.
Maar nu doen ze rot,
In de klas ben ik nu de pispot..
Ik ga nu elke dag naar school met angst in mijn benen,
Gaan ze dit nu ook nog echt menen?
Ik hoop dat het binnenkort allemaal is afgelopen,
Maar wat ik nu nog kan doen is alleen nog maar hopen.

© Copyright ilse Peters