Zielig
Soms heb ik een moment van,
laat me maar gewoon even.
Dan heb ik geen zin om te praten,
of mezelf open te geven.
Dan wil ik alleen zijn.
Het liefst dat ik voor heel eventjes verdwijn.
Ik wil dan dat niemand mijn tranen ziet.
Alleen huil ik met mijn muziek,
Maaar dat begrijpt een ander soms niet.
© Copyright marcella hommerson
Ingezonden door
marcella hommerson
Geplaatst op
15-08-2008
Over dit gedicht
het gaat over dat je alleen gelaten wilt worden