Zielig

Soms heb ik een moment van,
laat me maar gewoon even.
Dan heb ik geen zin om te praten,
of mezelf open te geven.
Dan wil ik alleen zijn.
Het liefst dat ik voor heel eventjes verdwijn.
Ik wil dan dat niemand mijn tranen ziet.
Alleen huil ik met mijn muziek,
Maaar dat begrijpt een ander soms niet.

© Copyright marcella hommerson

Ingezonden door

marcella hommerson

Geplaatst op

15-08-2008

Over dit gedicht

het gaat over dat je alleen gelaten wilt worden

Tags

Zielig