Pleeggezin

Ja ik weet dat het moeilijk is,
Ja ik weet dat het ook anders kon gaan,
Maar waarom steeds dat commentaar?
Ik ben ook maar zoals ik ben.

Ik weet ik doe mensen pijn,
Ik weet ik ben niet de liefste,
Maar ik ben zoals ik ben,
Waarom accepteer je dat gewoon niet?

Na ruim een half jaar,
Zit ik in een pleeggezin,
Het is leuk hier,
Net zoals thuis.

En ja ik weet dat je me mist,
En ja ik weet dat je me weer daar wilt,
En ja ik weet dat je vind dat ik mee moet naar Londen,
Maar wat nou als ik daar helemaal niets over kan zeggen?

Je zegt dat je je klote voelt,
Je zegt dat je niet weet wat ik moet doen,
Je zegt dat je steun van mij wilt,
Maar hoe denk je dan hoe ik me voel?

Ik zit hier,
Een anderhalf uur met de auto van mijn huis,
Mijn echte woonplaats, waar ik mijn hele leven gewoont heb,
Mijn familie, mijn vrienden,
Mijn school, mijn vertrouwde omgeving,
Hoe denk je dat ik me voel?

Waarom moeten mensen zo zeiken als je weggaat,
Ik weet dat afscheid moeilijk is,
Ik vind het ook heel moeilijk,
Maar ik ga niet dood?!

Doe toch niet zo dramatisch,
Ik kom heus wel terug,
Misschien niet zoals afgelopen 2 jaar dat we elkaar iedere dag zagen,
Maar wees blij als je me nu 1x per week ziet,


Weet dat ik jullie is,
Dat ik het liefst weer terug kom,
Weet dat er gewoon iets uit mijn leven is,
Maar alsjeblieft,
Zeur niet zo? Ik zeur toch ook niet als jij weggaat?!


-GSK-

© Copyright <3