Ieder zijn eigen last
Jouw stralende lach zomaar verdwenen,
door problemen van alle dag,
steeds neem jij de benen,
omdat jij bent zo van slag.
Je vreemd voelen,
op deze aard,
niet kunnen vinden je doelen,
omdat je denkt, je bent niks waard.
Maar weet,
niets is wat het lijkt,
niemand voelt zich compleet,
als je een mens zijn ziel bereikt.
Ieder met zijn eigen last,
bewandeld zijn eigen weg,
ieder op zijn manier aangetast,
in een wereld soms vol pech.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
21-07-2011
Over dit gedicht
soms lijken mensen zo gelukkig voor de buitenwereld, en jij voelt je dan zo anders door jou pijn, en verdriet, maar weet niets is wat het lijkt, vrijwel iedereen draagt een masker!!