U bent de zon

Tijd vergaat
wanneer ik U zie
aanschouwend
de wolken
al huilend
Ik keer om, ik krop op, ik ga en ik vergrendel
Geschiedenis is slechts
een boosdoener
gericht naar
Uw kennis
van gisteren
Ik zucht, ik zak, ik buig en ik val
De liefde is
een oude wereld
in Uw handen
van goud
al bloedend
Ik beef, ik verstop, ik slaap en ik verga
De blauwe hemel
vergeleken met Uw
stralende schoonheid
is slechts de maan
naast de zon
U prijst, U adoreert, U bemint, U houdt van
De nacht
die het licht opzuigt
naar haar ziel
de maan
dat ben ik
Ik open, ik zweef, ik rijk en ik vlieg

© Copyright Poetisa