Wedstrijdje fietsen
was een wedstrijdje aan het fietsen met mijn maat
je weet we net zoals dat ook in de tour gaat
gingen met onze fietsen even helemaal los
we scheurden over wegen met eindbestemming het bos
we reden het ene laatste stuk op verharde straat
ik fietste me daar toch ineens los van me maat
fietste me werkelijk eerlijk wonderlijk zover van me maat los
dat ik zelf een half uur
achterstand had
toen ik aan kwam bij het bos
© Copyright ...Anony...
Ingezonden door
...Anony...
Geplaatst op
08-08-2011
Over dit gedicht
....niets ...flauw..