Meisje achter de muren

Er zijn altijd dingen wat je later pas leert .
Ik wilde het eerder leren.. want toen ik het wist deed het zeer.
Ik kan niet geloven dat het woord 'alleen' bestaat.
Dat deze mensen het moest voelen vanaf kleins af aan.
Als ik dit wist zou ik ze helpen.
Zo dat ze hun gevoels niet zo moesten kwelen.
Altijd een muur bouwen om je heen.
en niemand die het ziet.. je bent daar helemaal alleen.
Ik zou me best doen om die muur stuk te maken.
En je vrolijk maken door veel te praten,
Want hoe meer ik over je weet
Hoe sneller je pijnelijke gevoelens van 'toen' vergeet.
Ik wil daarom bij je blijven want het is gewoon fijn.
Na al die jaren kun je eindelijk jezelf eens zijn.
Ik wou dat ik kon terug gaan in de tijd.
Zo dat je nooit die woord 'alleen' kende.. ik heb daardoor veel spijt.
Maar ik ben er nu en wil veel herinneringen met je maken.
Zo dat je eindelijk vrij kan zijn en niet meer jezelf zal haten.
Ik wil dat we samen deze bijl vasthouden
en dan je eindelijk in me kan vertrouwen.
Dus het zal moeizaam/zwaar/anders/nieuw voor je zijn,
maar kom laten we je muur samen stuk maken en je verlossen van die pijn...
Ik wil dat die meisje achter de muren naar buiten komt.
en vrolijk en haar zelf kan zijn helemaal springen in het rond.
Maar het spijt me ik wil niet dat iedereen je zomaar kan krijgen,
want ik ben en blijf dat vriendin die je achter de muren samen met jouw heeft bevrijden.

© Copyright CookiesMunchEather

Ingezonden door

CookiesMunchEather

Geplaatst op

15-08-2011

Over dit gedicht

Vertel wat je er vind!

Tags

Eenzaam Meisje Muur