Rust in vrede
Bruno
Twee donkerbruine hondenogen,
keken mij heel droevig aan.
Het is alsof ze wilde vragen:
"Is het tijd voor mij te gaan?"
Verdrietig moest ik dit beamen,
drukte hem zachtjes aan mijn hart.
Het liefste ging ik met hem samen,
deze weg vol pijn en smart.
Heel veel dank voor al je liefde,
heel veel dank voor al je trouw.
Lieve bruno ga nu maar slapen,
dank je wel ik hou van jou.
Veel Liefs,
© Copyright niem
Ingezonden door
niem
Geplaatst op
23-08-2011
Over dit gedicht
Dit is niet mijn eigen werk, maar ik vond het een super mooi gedicht toen mijn hond overleed