Dode ouders

Er is niemand die weet wat ik voel.
Er is niemand die weet wat ik bedoel.

Dan zeggen ze sterkte, ik ben er voor je, je mag me altijd bellen.
Maar het ergste is dat we het niet eens menen.
Voor even toveren ze een glimlach op hun gezicht en wezen vriendelijk en zorgzaam.

Maar dat is voor een dag of 3,
of ze zijn al vergeten wat er gebeurd is.
Dan denken ze dat ik het wel alleen red,
want met dode ouders moet dat wel.

Niemand die me troost wanneer ik een nachtmerrie heb gehad.
Niemand die me helpen zal als het even niet goed mag.

Moet het alleen zien te redden, in deze grote wereld.

Een klein meisje met zo een klein hart, vergat wat ze allemaal had.
De herinneringen zitten me te diep in het hoofd..
Want als ik ze terug haal.
Wordt het helaas m'n dood.

Tranen die geen betekenis hebben.
Een zakdoek die ze weg mag ebben.

Tranen die ik nooit vergeten zal,
want shit man dat was het enige wat ik had.

Mijn dagen bestonden uit pijn en verdriet.
Voor mensen waar ik verdomd veel van hield.

© Copyright Lovelywords