Gedachten uitbroeden
Broedend zit ik op gedachten
In mijn hoofd
Die nooit uit zullen komen
Al wacht ik alle nachten
Vreemde gedachten
Pijnigend voortdurend
Verdelen mijn hoofd in tweeën
Alsof ze mij verachten
Ik ben vreemd in eigen huis
Weet niet meer wie ik ben
Is het of ik oeverloos zwem
Hersenen met veel ruis
Vlieg ik maar wat in het rond
Een kip zonder veel kop
Wacht ik tot de gedachten weer de mijne zijn
Broed ze dan uit en word gezond
www.koertkostergedichtensite.nl
© Copyright Koert Koster
Ingezonden door
Koert Koster
Geplaatst op
24-10-2011
Over dit gedicht
Hinkend op twee gedachten; je gedachten niet meer goed kunnen ordenen en niet goed op een rij hebben. Ook verkeerde gedachten van elders; vreemd aan een mens zelf.