Ik ken je niet meer

Het spijt me ooit wat ik je heb aangedaan!
Maar jij begon.
Jij maakte het altijd erger.
Ik kon er niet tegen dat jij alle kracht won!
Ik haat je nu erg...
Het spijt me , maar ik kan er NIKS aan doen!
Ik denk nog vaak aan de tijden van toen.
De tijd dat we alles samen deden.
Hoeveel moeite ik voor jou, en jij voor mij deed.
Maar we hadden te veel ruzies, waar ik vooral onder leed...
Ik was zo blind als een mol.
Die mol heeft van dat onderwerp niks meer,geen eigen hol.
Waarom is onze vriendschap zo afgelopen.
En bleef ik maar op een betere toekomst hopen?
Als jij toch niks om me geeft.
JIj weet zeker niet dat er hier nog een mens met gevoelens leeft!
Ik wil je niet meer zien.
Ik tel nu niet tot tien.
Ik weet me, besluit.
Als je nu niet weggaat,dan roep ik luid.
Laat me afkoelen,en MSS TOT NOG EEN KEER.

© Copyright Lynthe

Ingezonden door

Lynthe

Geplaatst op

25-10-2011

Over dit gedicht

tis over een vriendin die mij liet zakken en altijd zo stom deed op het laatste! :'(

Tags

Samen Tijden Vriendschap