Naar de bodem van de zee

de golven nemen mij met zich mee
tot midden in de grote zee
daar waar ik niet meer kan staan
ik probeer mijn hoofd boven water te houden
maar voel me steeds weer kopje onder gaan

het water is koud en mijn lichaam doet zeer
ik blijf maar trappelen met mijn benen
maar mijn lichaam zegt, ik wil niet meer

langzaam wordt de rest van mijn lichaam verdoofd
mijn hart gaat steeds langzamer kloppen
omdat mijn hoofd er ook niet meer in geloofd

met de laatste kracht die nog zit in mij
denk ik aan een speciaal persoon
en mooie herinneringen flitsen nog eenmaal voorbij

een laatste golf neemt mij dan met zich mee
naar een plek waar ik eindelijk kan rusten
namelijk naar de bodem van de zee

07-11-2011
Anonymous

© Copyright ...Anony...

Ingezonden door

...Anony...

Geplaatst op

07-11-2011

Over dit gedicht

.....

Tags

Verdriet