Ma het spijt me

nooit meer kunnen zeggen
wat ik eigenlijk nog zeggen wou
het is zo vreselijk stil
echt zo stil zonder jou

na alle jaren nog steeds een traan
een traan van verdriet als ik denk
aan de dag dat u bent heen gegaan

die dag veranderde mijn leven
ben die dag weg gegaan zonder
te zeggen hoeveel ik van u hield
dat kan ik mezelf nooit vergeven

want de kans om het alsnog te zeggen
die werd mij helaas niet meer gegeven
binnen een uur na mijn vertrek
verliet u voorgoed het leven

vaak werd er gezegd met de tijd
kom je daar wel overheen
maar er gaat geen dag voorbij
dat het me geen verdriet doet
geen enkele echt geen een

probeer het wel een plekje te geven
maar het zal altijd een onderdeel blijven
voor mij
de rest van mijn leven

het spijt me echt
ik hou van u voor altijd
en mis u
dat meen ik oprecht

ma
voor altijd in mijn gedachten

© Copyright ...Anony...

Ingezonden door

...Anony...

Geplaatst op

23-11-2011

Over dit gedicht

zegt genoeg...

Tags

Doorgaan Plekje Spijt Verdriet