Mijn toevluchtsoord

sprak mijn auto toe
hij gromde
de uitlaat bromde
een straatje verder
viel de knalpijp er af

aaide bomen
fluisterde zacht slome
hoorde bladeren vergaderen
later flitste de bliksem
laaide vuur in de kronen

keek hoe wolken
de lucht bevolkten
hoe ze groeiden
als bloemkolen bloeiden
en tot regenbogen vervloeiden

ik ken de schaduw
op mijn gezicht
mijn handen zijn open
alleen jij geeft mij hoop
op warmte en licht


wil melker
30/11/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl

© Copyright wil melker