Mijn grote zus

Lang duurde het.

Mijn zus,

Jij bent mijn zus, daar ben ik zo blij om dus.
Ik heb lang moeten wachten op die dag die komen zou,
ik had gehoopt dat jij komen wou.
Ook dacht ik na over tijden er voor, en die gedachten blijven al door.
Ik vind het jammer dat het zo is gegaan, wou dat het anders was geweest.
Maar dingen die gebeurt zijn gaan niet meer weg, dat vind ik heel vaak erg pech.
Ik vind het jammer dat het zo is gegaan, jij hebt dezelfde weg gemaakt.
Met veel pijn en verdriet, maar ook niemand die het ziet.
Ook ben ik blij met jou als mijn zus, vaak heb ik het niet laten blijken.
Ik mis alles van vroeger wij als klein, zonder te leven met veel pijn.
Mijn gedachten blijven steken, dat doet het nu al vele weken.
Het doet z'n pijn om te denken aan toen, wat er geweest is.
Ik hoop het samen achter ons te kunnen laten, een nieuwe weg uit lopen.
En blijven hopen dat het zo mag gaan als wij willen.
We moeten elkaar steunen in goede maar ook slechte tijden, en elkaar niets gaan vermijden.
Ik weet niet hoe ik het zeggen wou, dat ik zo ziels veel van je hou.

je kleine zusje

© Copyright roeline huls