Moest niet zo zijn!

Zie mezelf.
Voel de verdriet.
Maar tranen komen er niet.
Voel me alleen.
Maar ik zie veel mensen om me heen.

Ik kijk zo blij,
maar wat is er dan met mij.
Wetend dat mijn leven niet is wat het moest zijn.
Zie terug naar die periode van toen.
Terug kijkend op die rot tijd.
Voel ik me boos.
Erg in de steek latend.
Niemand die het ziet.
En toch kijk ik daar blij.
Maar niet voor mij.

Zie mezelf.
Voel de verdriet.
Maar tranen komen er niet.
Voel me alleen.
Maar zie veel mensen om mij heen.

Pas een paar jaren later.
Ik durf het kwijt.
Ik durf te huilen.
Durf mijn verdriet te uiten.
Bij mensen waar ik in geloof.
En die er voor me zijn.
Niet voor even,
Maar mijn hele leven!

Zie mezelf.
Voel de verdriet.
Tranen stromen langs mijn wangen.
Voel me niet alleen.
Heb veel vrienden om me heen.

Heb die tijd willen vergeten.
Maar echt lukken doet dat niet.
Zie alles nog zo voor me.
Maar alleen zal ik niet zijn.
Heb hun!
Die er altijd voor me zullen zijn.

Zie mezelf.
Voel de verdriet.
Tranen stromen langs mijn wangen.
Voel me niet alleen.
Heb veel vrienden om me heen.

© Copyright Anybody

Ingezonden door

Anybody

Geplaatst op

17-12-2011

Over dit gedicht

Zoek vrienden waar je eerlijk bij kan zijn!

Tags

Alleen Verdriet Vrienden