Dwalen

De contouren van het verleden liggen daar roerloos.
Opeens doemen er vage schimmen op vanuit de mist.
Zonder aarzelen volgen zij de bekende weg.
En beleef ik het weer terug zoals het toen was.
Ver terug geworpen in de vergane werkelijkheid.
Kan ik een klein moment leven zonder het voelen van het gemis van mijn leidraad.
Want de bekende weg werd mij steeds vreemder.
En zoals zo velen ben ik verkeerd gelopen en raakte verdwaald.
Ons lot is te dwalen tot we de bekende weg vinden.
Want op een dag ben je nog maar een vage schim en is er geen keus.

© Copyright Melancaholic