Alweer liet ze me staan

weer liet een meisje me staan,
mijn hart gaat stukje voor stukje naar de maan.
al jaren geen echte liefde meer gehad,
ik ben het nu hellemaal zat.

ben ik een object,
ben ik maar een insect.
ben ik zomaar iemand,
die je zomaar duwt aan de kant.

welke meisje houdt echt van een jongen,
en dan niet in kleine sprongen.
ik bedoel dat je hem alles toevertrouwt,
zonder dat je later bij iemand anders uit mauwt.

en welke jongen vindt nou een meisje,
die meer is dat wat hij heeft opgeschreven op een lijstje.
die hij alles toevertrouwd.
zonder aan de kant te worden gedouwd.

ik heb te lang moeten zwoegen om jouw te vinden,
ik wou mij voor altijd aan je binden.
maar nu heb jij met een andere jongen dan mij,
dat voelde als een steek in mijn zij.

wat is nou mijn doel om door te gaan met dit leven,
kon ik maar weg voor heel even.
om jouw te vinden en om altijd van te houden,
een meisje waar ik alles aan kan toevertrouwen.

ben jij het meisje waar ik heb op gewacht,
waar ik zolang naar heb gesmacht.
of ben jij weer zo'n meisje dat liegt,
en me daarna weer met een ander bedriegt.

tijd zal uitwijzen,
of liefde ooit zal herrijzen.
of dat het altijd dood blijft,
en dit het laatste is wat ik schrijf.

© Copyright Kevin Spaan

Ingezonden door

Kevin Spaan

Geplaatst op

19-12-2011

Over dit gedicht

zo voel ik me nu. en mensen als er wat is je kan me altijd bereiken ik ben er voor je.

Tags

Bedriegen Dood Hart Object Tijd Vertrouwen