Kwetsing
Het vernietigt
Doorboort je hart
Komt terecht
In een zwart gat
Pijnigt daar
Op een zwakke plek
Langzaam maar zeker
Lichtelijk gek
Kon de woede
Eens ontploffen
Alles schoon
Niks meer stoffen
Gewoon een begin
Met schone lei
Voelde me dan
Eindelijk vrij
© Copyright Soe-zie
Ingezonden door
Soe-zie
Geplaatst op
22-12-2011
Over dit gedicht
over gekwetst worden en er telkens aan denken