Fluisterbos

Als ik bij je ben,
hoor ik de wind
met de bladeren spelen.
Het lijkt alsof
de bomen fluisteren.

Ik probeer mee
te fluisteren.
Het is in een taal
die ik niet begrijp.

Alleen de zielen,
s’nachts bij maanlicht.

In afwezigheid
van hun geliefden.
Fluisteren zij,
over het leven,
wat zij ooit hebben geleefd.

© Copyright Annemarie Vriends