Verkracht

Het stormt, diep in de nacht
Een meisje huilt, luider dan ze dacht
Niemand hoort het, iedereen lacht
Ze is het kwijt, al haar kracht
Al de problemen zijn aan de macht
Ze duwen haar naar onder, niet zo zacht
Op school, iedereen die haar uitlacht
Ze haat de leerkrachten, niemand wordt verdacht
En elke avond, een traan die op haar wacht
Een traan die de pijn weer wat verzacht
Ze is geen slet, ze werd verkracht
Ze voelt zich vuil, ze had het allemaal niet verwacht
Aan zelfmoord heeft ze ook al gedacht
Morgen aan het station, de trein van 10 voor acht..

© Copyright TheyCallMeMelissa

Ingezonden door

TheyCallMeMelissa

Geplaatst op

14-01-2012

Over dit gedicht

Ik heb het zelf niet meegemaakt, het onderwerp kwam gewoon in me op.

Tags

Verkracht Zelfmoord