Dat mens

Dat mens met die bril en dat zilvergrijs haar,
dat kwaakte en kwaakte en kwaakte
steeds maar.
Mijn ogen had ik verdraaid in mijn kop,
en mijn hersens namen allang niks meer op
en ze kwaakten en kwaakten en kwaakten
steeds maar,
dat mens en die bril en dat zilvergrijs haar.

© Copyright wiemie Broekmann

Ingezonden door

wiemie Broekmann

Geplaatst op

19-10-2008

Over dit gedicht

uren lang luisteren naar niks

Tags

Gekwaak