Mijn spiegelbeeld.

Die ooit zo blauwe, sprankelende ogen
Die zijn nu grijs en vol bangheid
Die ooit zo blonde, glanzende haren
Die zijn nu droog en zonder stralendheid

Ik kijk naar haar gezicht
Ik zie alleen maar een traan
Ze kan huilen zonder geluid
En laat nog meer tranen gaan

Dat meisje heb ik gekend
Klein en vrolijk was ze toen
Nu is ze bang voor haar spiegelbeeld
Ernaar kijken had ze beter niet kunnen doen.