Papa, echt?

Vandaag vaderdag, ik ben vroeg opgestaan om jou te kunnen verwennen, toen ik je kamer binnen kwam met een zelfgemaakt ontbijt was je er niet... ik dacht dat je wel zou terugkomen voor deze dag, een dag speciaal voor jou. Ik liet het ontbijt vallen en sloot me op in je kamer... barste in wenen uit en dacht aan wat we nu samen zouden doen, de grapjes die je maakte, ons liedje dat we zongen, mn versje dat ik voorlas... ik nam dat ene hemd van jou dat ik nog had, die ene foto van jou... ik zeg m’n gedichtje op;
Er zijn wel een miljoen vaders,
en daar zitten heel veel leuke bij.
Maar de allerleukste vader,
is die vader van mij.
Ik hoor je lach in m’n hoofd, ik voel de knuffel die je me heeft en zie de tranen over je gezicht... ik fiets naar je toe, ‘k sta recht voor jou... kgeef je nieuwe bloemetjes... kgeef je een zoen en draai me om, loop weg zonder om te kijken naar je..., naar je graf...

© Copyright Lize