Moederdaggevoel

Als ik naar huis gerend was
de achterdeur nog open
om te vertellen
wat ik had gescoord,
zij was er, de handen
in elkaar slaand
tot in de nacht
had ze me overhoord

de kale plek voor ’t aanrecht
woog de zorgen
die onder afwas
werden doorgepraat
was ze alleen
dan zong ze psalmen
gaf ze zich over aan
haar Toeverlaat

ik rook haar warmte
als de tranen kwamen
de grotemensenwereld me
te machtig werd
als pleisters niet alleen
meer konden helpen
ze leefde mee
met elk facet

inlevend las ze voor
onder de lamp
boven de
etenstafel
nog zie ik
het door haar
gesteven kleed
en proef de smaak van wafels.

als ze eens wist hoeveel ik
van haar leerde
kon ik nog éénmaal
lezen haar gezicht
vandaag zie ik
haar leven
door Zijn ogen
in ‘t hoogste Licht.

Coby Poelman-Duisterwinkel

© Copyright Coby Poelman-Duisterwinkel