Nooit meer
Nooit meer samen
Nooit meer je horen zingen
Nooit meer dingen die overeenkwamen
Nooit meer gekke, gezellige dingen.
Nooit meer samen zingen,wat we zo graag deden
Nooit meer een discussie over wat wat ons bezighield.
Nooit meer heden, maar nu verleden.
Nooit meer horen wat jou bezighoudt,wat je bezielt.
Nou alleen de herinneringen de me resten,
Nou alleen nog jullie cd, met prachtige muziek.
Nou alleen door met alle persoonlijke testen.
Nou alleen door mijn grenzen, niet meer jouw opbouwende kritiek.
Morgen het allerlaatste afscheid,
Morgen voor het allerlaatst jouw gezicht kunnen zien, die nu zo stil is.
Misschien slijt het met de tijd.
Morgen is alles echt geschiedenis!
Toch heb ik hiervan geleerd,
Je moet je dierbaren koesteren, zolang je leeft!
En wat je ook probeert,
Zorg dat je niet neemt, maar GEEFT!!
© Copyright Jolanda Plieger
Ingezonden door
Jolanda Plieger
Geplaatst op
07-06-2007
Over dit gedicht
Gemaakt voor mijn vriendin op de laatste dag dat we elkaar hebben gesproken