trip naar buiten
Ik moet..
Het moet..
Die drang..
ik loop zachtjes de trap af op blote voet
langs de kamer van mijn ouders door de gang
verder naar beneden
mijn gezonde verstand compleet weg gegleden
de keuken door
ik kijk in het vage licht
het mes is mijn enige zicht
ik moet..
kan me niet schelen wat het doet
ik pak het lemmet beet
door de garage naar de koele lucht
de wind langs mijn oren fluister een gerucht
het zegt dat ik moet gaan
maar dat doe ik mam niet aan
nee ik moet blijven
mijn verhaal af schrijven
ik ga liggen en kijk naar de maan
ik laat het mes gaan
en blijf staren
vergeet alles vergeet de gevaren
betoverd door de glans
maakt mijn verstand geen schijn van kans
de wolken laten de duisternis terug keren
ik weet niet hoe te weren
en snij open
zie over mijn arm het bloed lopen
de pijn die pas later door dringt
maakt dat mijn vertrouwen slinkt
waarom nog hier
ben ik enkel sier
maar een klein deel van deze maatschappij
maar ik mag niet gaan zei jij
de gedachte aan jou
dat ik van je hou
maakte me terug het huis in gaan
wetend wat ik mezelf heb aan gedaan
ik ga mijn bed weer in de nacht bijna voorbij
hoe zou het zijn als jij hier was bij mij?
© Copyright sharingan
Ingezonden door
sharingan
Geplaatst op
17-05-2012
Over dit gedicht
soms heb je zo'n moment dat je er snachts uit moet.. en dan is het goed te weten dat er wel mensen zijn die van je houden