Het hart tegen de klok
Mijn hart gaf het op.
Ik zat in een bel te wachten tot het popt.
Dagen, weken gingen voorbij.
Geen leuke tijd voor mij.
Mijn hart gestopt met kloppen.
Maar de tijd is nooit te stoppen.
Mijn hart verzette zich tegen de tijd.
Het was een flinke strijd.
Het duurde te lang!
Het had geen zin.
De tijg ging gelukkig door en mijn hart begon weet te kloppen.
Het hart kan het begeven maar de tijd zou nooit stoppen.
Het hart verliest het altijd van de tijd.
Uiteindelijk geef je je over, en is het uit met de strijd.
Nu heb ik de strijd opgegeven.
En kan ik weer gelukkig leven.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
05-07-2012
Over dit gedicht
Ik ben een lange tijd depri geweest, zo voelde die tijd als ik eraan terug denk. Ik hoop dat je het begrijpt.