Het hart tegen de klok

Mijn hart gaf het op.
Ik zat in een bel te wachten tot het popt.

Dagen, weken gingen voorbij.
Geen leuke tijd voor mij.

Mijn hart gestopt met kloppen.
Maar de tijd is nooit te stoppen.

Mijn hart verzette zich tegen de tijd.
Het was een flinke strijd.

Het duurde te lang!
Het had geen zin.

De tijg ging gelukkig door en mijn hart begon weet te kloppen.
Het hart kan het begeven maar de tijd zou nooit stoppen.

Het hart verliest het altijd van de tijd.
Uiteindelijk geef je je over, en is het uit met de strijd.

Nu heb ik de strijd opgegeven.
En kan ik weer gelukkig leven.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

05-07-2012

Over dit gedicht

Ik ben een lange tijd depri geweest, zo voelde die tijd als ik eraan terug denk. Ik hoop dat je het begrijpt.

Tags

Depri Hart Klok Verleden