Open hart

Het is niet bekend of de identiteit
uit het hart komt, met al zijn gevoeligheden
niemand heeft er weet van of de intensiteit
uit de ziel komt, met de wetmatigheden
van de mystiek vullen zich danszalen
waar mooie jongens sierlijk fladderen
nu de regen de hangouderen binnenhoudt

er worden verhalen verteld
dat sommige mensen vreemden zijn
niet willen praten met verdriet
en anderen in droomverloren wartaal
zien niet in dat er geen heimwee is
of een andere oorsprong van het verlangen
in een taal die wij allen vergeten zijn

het was allemaal probeersel
een poging tot beginnen
een aanvang om uit de wachtkamer
te komen met vage hoop
ooit ben je een onderdeel van werkelijkheid

want er is geen einde aan verlangen
zodra de toekomst om de hoek kijkt
begint het werkelijkheidsritme
van het leven met een nieuw klokkenspel

cijfers, geld, materiaal, woorden, zinnen
ze kunnen allemaal op de schroothoop
wanneer het kankergezwel zich openbaart
is de enige werkelijkheid overleven

om je voor te bereiden op de dood

dan zie je alle gezichten weer terug
alsof ze nooit waren verdwenen
tonen ze de waanzinnige glimlach
van herkenning, droomherkenning

totdat de droom tenslotte slaapt
omdat de horizon verloren blijkt.

© Copyright mobar

Ingezonden door

mobar

Geplaatst op

17-07-2012

Over dit gedicht

Weet niet goed wat nog meer te zeggen

Tags

Verdriet Woorden Ziekte