Geen dragende muren

Wachter op onze verdedigingswerken
Achter maskers en gepleisterde muren
De pijn pralend onder prachtige zerken
Terwijl we met bitterheid vuren

We willen ons verschuilen
Geen pleister op de wonde
Een klaagmuur om te huilen
Oud zeer richt ons ten gronde

Nooit zullen deze muren dragen
De last van eenzaamheid en nood
Totdat ‘t ons eens gaat dagen, dat
Geen scheidingswand ooit bescherming bood

Dan door weer en wind geteisterd
Ontdekt na alle tijd
Wordt wat eens zo strak gepleisterd
Losgelaten zonder spijt

Huib van Riet

© Copyright Huib van Riet