Geur van de dood
In de hoeken
Van mijn ogen
Zie ik Hem staan
Niet heel ver
Bij mij vandaan
Rustig wachtend
Klaar om te springen
Op het juiste moment
Klauwen uitgestoken
Pijn is ongekend
Ik zie Hem wachten
Tot ik klaar ben
Voor de zware strijd
Om mij te verbannen
Voor eeuwig en altijd
Hij is er klaar voor
Om in mij te springen
En mijn ziel te stelen
Ik kan het niet aan
Om mijn hart te helen
Hij kijkt naar mij
En wacht maar af
Met zijn klauwen zo rood
Ik kan Hem ruiken
De geur van De Dood.
© Copyright Linda
Ingezonden door
Linda
Geplaatst op
05-09-2012
Over dit gedicht
Zomaar.