Geur van de dood

In de hoeken
Van mijn ogen
Zie ik Hem staan
Niet heel ver
Bij mij vandaan

Rustig wachtend
Klaar om te springen
Op het juiste moment
Klauwen uitgestoken
Pijn is ongekend

Ik zie Hem wachten
Tot ik klaar ben
Voor de zware strijd
Om mij te verbannen
Voor eeuwig en altijd

Hij is er klaar voor
Om in mij te springen
En mijn ziel te stelen
Ik kan het niet aan
Om mijn hart te helen

Hij kijkt naar mij
En wacht maar af
Met zijn klauwen zo rood
Ik kan Hem ruiken
De geur van De Dood.

© Copyright Linda

Ingezonden door

Linda

Geplaatst op

05-09-2012

Over dit gedicht

Zomaar.

Tags

Dood Trauma