Opeens stilte

De stilte overheerste
al onze gesprekken gingen opeens verloren
en het speet me zo ten zeerste
ik kon en mocht je niet meer horen
woorden verdwenen in de tijd
door een god-mag-weten welke reden
misschien maar door een kleinigheid
maar ik snakte zo naar het verleden
ik was gewoon bang
onbegrijpend over wat ik fout zou kunnen hebben gedaan
terwijl ik zo verlang
om te kunnen praten zonder dat je weg zou gaan

ik wil je niet kwijt
onthou dat goed
want als ik terugdenk aan die moeilijke tijd
besef ik dat iemand als mij zonder jou zijn tijd verdoet

M♥

© Copyright WeWillSee

Ingezonden door

WeWillSee

Geplaatst op

18-09-2012

Over dit gedicht

Voor Chiara

Tags

Onbegrijpend Stilte Vriendschap