Van overleven naar leven

Ik vind het zalig
Helemaal alleen
In mijn eigen luchtbel
Nergens hoef ik heen

Niemand die de rust verstoord
Niemand die mijn grenzen overtreed
Niemand die me vragen stelt
Waar ik geen antwoorden op weet

Elke minuut
Elke seconde
Denk ik even aan mezelf
Voel ik me verbonden

Probeer mijn gevoel te begrijpen
En mijn autisme van binnenuit
Probeer te overleven in drijfzand
Voor ik mijn ogen sluit

Langzaam loop ik verder
Laat mijn gedachten er zijn
Alleen ik
Naar wat lijkt een leven zonder pijn

Op zoek naar het licht
Van de allerlaatste weg
Mijn eigen tempo
Zonder enig overleg

© Copyright Blue rose @}---- Vicky

Ingezonden door

Blue rose @}---- Vicky

Geplaatst op

14-10-2012

Over dit gedicht

Heeft voor mij niet meer woorden nodig....

Tags

Alleen Autisme Licht Niemand