Van overleven naar leven
Ik vind het zalig
Helemaal alleen
In mijn eigen luchtbel
Nergens hoef ik heen
Niemand die de rust verstoord
Niemand die mijn grenzen overtreed
Niemand die me vragen stelt
Waar ik geen antwoorden op weet
Elke minuut
Elke seconde
Denk ik even aan mezelf
Voel ik me verbonden
Probeer mijn gevoel te begrijpen
En mijn autisme van binnenuit
Probeer te overleven in drijfzand
Voor ik mijn ogen sluit
Langzaam loop ik verder
Laat mijn gedachten er zijn
Alleen ik
Naar wat lijkt een leven zonder pijn
Op zoek naar het licht
Van de allerlaatste weg
Mijn eigen tempo
Zonder enig overleg
© Copyright Blue rose @}---- Vicky
Ingezonden door
Blue rose @}---- Vicky
Geplaatst op
14-10-2012
Over dit gedicht
Heeft voor mij niet meer woorden nodig....