Hoi Ma

In je eigen wereld verzonken
Aan je versleten geheugen geklonken
Stil en weggezakt zit je te slapen
Je resterende leven bijna niet op te rapen

Wat is er over van deze ooit zo trotse sterke vrouw
Je was voor ons altijd in touw
6 kinderen grootgebracht en opgevoed
In voor- en tegenspoed
Je was er altijd en overal
Voor ons stond je pal

Het is zo oneerlijk
En niet echt werkelijk
Dat jou dit moet overkomen
Waarschijnlijk had je over je toekomst hele andere dromen
Maar het is echt keiharde realiteit
Mijn eigen moeder raak ik kwijt

Ik wil je bedanken voor je tijd, je liefde en je aandacht
Dat heeft mij heel veel gebracht
Bedankt ma

© Copyright Theo van Hemert

Ingezonden door

Theo van Hemert

Geplaatst op

18-10-2012

Over dit gedicht

Je moeder zien wegglijden in altheimer is confronterend

Tags

Realiteit Sterkevrouw