Nachtmerrie

Ik wist niet wat ik hoorde
Ik kon mama niet geloven
Het komt wel goed zei ik
Maar ik kon niets beloven

Mijn wereld stond stil
Alles wat ik nog wou
Was mama vastpakken
En nooit meer loslaten

Ik kon haar niet loslaten
Ik wil haar niet laten gaan
De eerste keer is het gelukt
Zal ze dit keer even sterk staan?

Mijn angst is waarheid geworden
Deze keer doet het nog meer pijn
Ik kan niet meer helder denken
Ik vind het echt niet meer fijn

Mijn leven is een nachtmerrie
Met af en toe leuke momenten
Als afwisseling om het vol te houden
Maar nu is het echt te veel geworden

In mijn hoofd staat alles stil
Het voelt alsof ik verlamd ben
Maar rond mij gaat het verder
Het liefst wil ik weg van alle ellende

Maar waar naartoe?

© Copyright TheyCallMeMelissa

Ingezonden door

TheyCallMeMelissa

Geplaatst op

01-11-2012

Over dit gedicht

Mama heeft na 6 jaar opnieuw kanker..

Tags

Nachtmerrie