Mijn levensloop

er was eens een dag waarop ik werd geboren,
mijn mama was niet goed voor mij, maar niemand mocht het horen.

als iemand het te weten kwam, was ik allang weer weg,
een non had het gezien en zei het kind heeft teveel pech.

we bellen de pleegdienst en laten het kindje weer stralen,
want zoals het nu verloop zal het kindje morgen niet halen.

mijn start was niet zo goed,
en alleen ik weet waarom ik in mijn volwassen leven nog steeds boet.

ik huil tranen, ik kon niets vinden,
mijn wanhoop wist me te verslinden.

mijn vertrouwen in andere mensen ben ik kwijtgeraakt,
ze hebben het er zelf naar gemaakt.

mijn leven in mijn pleeggezin is hoe het in het begin van mijn leven al moest zijn,
nu eindelijk gelukkig ben vind ik dit gevoel enorm fijn.

in mijn pleeggezin ben ik echt wel thuis,
met eindelijk een lieve mama aan het fornuis.

en een sterke papa die ervoor mij is,
nog lang geen geschiedenis.

van hem mogen alle kindjes die zonder goede ouders worden geboren,
altijd bij zijn gezin gaan horen.

mijn pleegzus merel is mijn alles, zonder haar kan ik niet leven,
ik wil vooral aan haar mijn zusterliefde geven.

Mijn pleeggezin, mijn alles!

© Copyright sarina:)

Ingezonden door

sarina:)

Geplaatst op

15-11-2012

Over dit gedicht

dit gaat over een meisje dat slecht aan haar leven is begonnen, maar eindelijk de liefde heeft gevonden bij haar pleeggezin.

Tags

Angst Familie Levensloop Liefde Pijn