Sneeuw
Sneeuw dwarrelt naar beneden
Het heeft een eigen weg
Niemand houd het tegen
Het komt overal in kleine hoeken en grote steden
Ik sta en kijk omhoog
Naar de hemel ver boven mij
Sneeuw valt op mijn gezicht
Ik strekte mijn armen en i kvloog
Vliegen door mijn fantasie leven
Ging liggen op de grond
Kreeg het erg koud
Weg was mijn fantasie mijn vliegen en zweven
Knalhard leek de grond nu
De sneeuw hield op met vallen
Keek om mij heen geen mensen
Was alleen een stomme individu
© Copyright draw
Ingezonden door
draw
Geplaatst op
05-12-2012
Over dit gedicht
Het leven is hard