Gebroken glimlach

Smijt mijn hart
maar op de vuile grond
net hoe je kwaad
een bord breekt.
Speel met mijn hersenen
als een klein kind
dat met Lego blokken
iets zinloos bouwt.
Knoop mijn lege handen
aan mekaar net als
een kleuter die zijn schoenveters
fout knoopt.
Verknoei mijn mond
net als klei en
boetseer een gebroken glimlach.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

16-12-2012

Over dit gedicht

Ingeslikte tranen en weggestopte pijn

Tags

Hart Lach