Gebroken glimlach
Smijt mijn hart
maar op de vuile grond
net hoe je kwaad
een bord breekt.
Speel met mijn hersenen
als een klein kind
dat met Lego blokken
iets zinloos bouwt.
Knoop mijn lege handen
aan mekaar net als
een kleuter die zijn schoenveters
fout knoopt.
Verknoei mijn mond
net als klei en
boetseer een gebroken glimlach.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
16-12-2012
Over dit gedicht
Ingeslikte tranen en weggestopte pijn