Alleen

Alleen,

De lampen gaan uit,
De lichtjes gaan aan.
Overal zie ik mensen staan.
Overal, om me heen...
Opeens verdwijnen ze. elk na de ander, 1 voor 1.

Langzaam gaat iedereen zijn eigen weg.
Ik probeer mensen te roepen,
Zonder dat ik iets zeg.

Ik weet niet hoe het nu zal gaan,
Alleen op de wereld. Ik zal er alleen voor staan.
Mijn hoofd word draaierig en ik val neer,
dit was dan ook de laatste keer.

Nooit meer zal ik terugkomen,
Maar ik zal voor altijd blijven dromen.

© Copyright Min-11

Ingezonden door

Min-11

Geplaatst op

18-12-2012

Over dit gedicht

Dit is mijn eerste gedicht en ik hoop dat je het mooi vind! Het zou superleuk zijn als je even reageer!

Tags

Alleen Donker Familie Lichtjes Mensen Verdriet