Kerstlicht

Door grijze wolken breekt gefilterd licht
Duizend kolommen springen overeind
Kaarsrecht omhoog, de kille nacht verdwijnt
Verdrongen door dit ijle vergezicht.

Kerst in het bos, een poedersuiker elf
Drapeert de bomen met een jas van dromen
Hier vinden malle mensen onderkomen,
En komen in die tover tot zichzelf.

Misschien dat God soms even mag bestaan
Dwars tegen logica van plus en min
Is kerst geen doodgeboren kind

Maar snel, te snel moeten we verder gaan
Uit Eden weg, de stille nacht weer in
Verdreven, op de vleugels van de wind.

© Copyright Frans Voogt