Ik wil mezelf terug

Niemand die het begrijpt, Begrijpt hoe ik me voel. Niemand die echt precies weet wat ik bedoel. Ik wil er over praten, maar het tegelijk ook vergeten. Ik wil het verbergen maar ik wil ook dat mensen het weten. Hoe overleef ik dit verschrikkelijke gevoel? Hoe zorg ik dat iemand weet wat ik bedoel? Ik leef van dag tot dag maar zie geen vooruitgang. Dit maakt me vreselijk onzeker en bang. Ik dacht altijd dat ik sterk was en alles kon doen wat ik wou. Dat lukt niet meer de depressie heeft me vastgebonden met een touw. Vast aan het bed voor de rest van de dag. Ik weet dat ik eruit kan en dat het mag. Dat het mag van de dokter en dat het beter is. Maar er is daarbuiten niemand die dit begrijpt als ik me niet vergis? En dan opeens komt die verschrikkelijke nacht dat maakt me bang . Ik wil niet slapen en wat duurt die nacht dan lang. Het is vooral het gevoel van weer een dag niks gedaan. Hoelang moet dit nog doorgaan?

© Copyright Priscilla21

Ingezonden door

Priscilla21

Geplaatst op

30-12-2012

Over dit gedicht

Ik zit op dit moment in een depressie en ik zoek iets wat me op een positieve manier kan bezig houden

Tags

Depressie