tranen
Toen ik hoorde van jouw tranen
werd ik ten diepste toe geraakt
Tranen van verdriet
en tranen van gemis
als er geen ander is.
Tranen vol van angst
van wat de toekomst brengen zal
geen tranen van vreugde
waarop een mens zich verheugde
maar tranen is stilte.
Nu ik denk aan die tranen
leef ik weer met je mee.
Ik kan je niet omarmen
een schouder geven
maar je wel laten weten
wij zijn er met ons twee.
© Copyright apache
Ingezonden door
apache
Geplaatst op
03-01-2013
Over dit gedicht
over een vriendin met oud en nieuw 2012/2013