de zwaktste schakel

zacht en onweerstaanbaar
als een bloem zo mooi
lief en tembaar
maar vol vuur en passie
Zo was het ooit
toen we nog gelukkig samen waren
nu is alles veranderd
we zijn uit elkaar, gegroeid
Hij val scheuren en doffe ogen
gebarsten en gebroken
uit mijn bed verbannen
zonder enige reden
Ik ga verder met mijn leven
vergeet hem
ben volwassen
en reageer ‘volwassen’
Altijd
is degene die lijd
de zwakste schakel
En altijd
is het de teddybeer

© Copyright lotte robberecht