Vriendschap heb ik niet
Betreurd kijk ik door mijn ogen,
Die zijn gevuld met verdriet.
Jaren lang heb ik waarheden verbogen,
Maar dat is iets wat niemand ziet.
Jaren lang probeer ik al,
Wat ik wel kan vergeten.
Hoogmoed komt voor de val,
Dat had ik eerder moeten weten.
Jaren lang probeer ik het,
Ook al weet ik, het geeft geen ruk.
Ik wordt steeds achtervolgd met,
Alleen maar ongeluk.
Hetgeen wat ik steeds probeer,
Is mogelijk om goed te raken.
Telkens viel ik neer,
Telkens als ik vrienden wilde maken.
© Copyright Bi-proud-of-you
Ingezonden door
Bi-proud-of-you
Geplaatst op
15-03-2013
Over dit gedicht
Gelukkig is het niet meer zo