pesten

ze lachen je uit
en niemand die naar je fluit.

ze stelen je geld
en niemand ziet dat je huilt.

ze laten je staan in de kou
je denkt niemand houd van jou.

je gaat kapot van de pijn
maar denkt dat het zo moet zijn.

geen armen om je heen
en niemand die je troost.

van een vrolijk meisje
word je een depressieve heks.

het pesten beïnvloed je school
en je doet niet meer je best.

ruzie met papa en mama
ruzie met je broertje of zussen.

je verbergt je tranen,
maar je kan het niet rusten.

je wilt een vriend,
maar je kan alleen je knuffels kussen.

de volgende dag fiets je naar school,
je staat voor de slagbomen stil.

het is buiten koud en kil.
niemand kijkt je aan,
niemand ziet je staan.

je zet je fiets weg,
en loopt onder de slagbomen door.

je bent verloren,
je voelt je alleen

je sluit je ogen,
de trein rijd over je heen.

© Copyright Miranda

Ingezonden door

Miranda

Geplaatst op

16-03-2013

Over dit gedicht

x

Tags

Onzeker Pesten Pijn Rotgevoel